04 Ekim 2022 Salı günü Gölpazarı’nda tarihi bir Salıpazarı’na tanıklık ettik. Milli Mücadele kahramanı Gölpazarı Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti Reisi ve son Naibi Osman Kadı (İleri)’nin oğlu Gölpazarı’nın ilk muallimi Hasan Tahsin İleri’nin kızları Ayla İleri Dağıstanlı, Mine İleri, aynı zamanda Gölpazarı Ortaokulu eski öğretmenlerinden Gülsev İleri Özkan ve eşi Gölpazarı eski hâkimi Turan Özkan ve Burhan İleri’nin oğlu Tahsin İleri ile Gölpazarımızın tarihi sinamalarından birisi olan Sütçülerin sineması önünde tarihi bir hatıra pozu çekindik. Bu arada Kazım Ağa’yı da anmamak olmaz. Hepsinden Allah razı olsun.
Gölpazarımızın kalbi Taşhan’dan başlayan gezintimiz tarihi Salıpazarı’na kadar devam etti. Salıpazarı’na geldiğimizde tam mevsimidir diyerek gözlerimiz tezgâh üzerinde Bedi köyümüzün ünlü üzümü Beylerce’yi aradı. Üç tezgâhta rastladığımız Beylerce üzümü “gel de beni al diyemeyecek kadar iyi görünmüyorlardı”. Şaşkınlıkla bakınırken ardımızdan bizleri tanıyan bir dost sesi duyduk. Seslenen Bedi köyü muhtarımız Mustafa Tongur idi. Kısa bir sohbetin ardından kendisine Beylerce’nin akıbetini sorduk. “Nafile bulamazsınız, bu yıl Beylerce’yi dolu vurdu.”, dedi. Elbette adına türkü yakılan bu ünlü meyvemizin adına çok üzüldük. Kısa bir hasbıhal sonrası gözümüz tezgâhlardaki mahsullere tekrar daldı. Tahtını kiraza kaptıran eskinin kıdemli meyvesi şimdinin veliaht prensi Gölpazarı ceviziyle yüz yüze geldik. Tahtını geri almaktan çok mutlu olmuş görünüyordu. Fiyatı 45 liraydı. Çoklu alımda indirim yaparım dediler. Ankara’da 100 Tl olunca avazımız çıktığınca bağırdık, kiraz öldü yaşasın ceviz hükümranlığı. Yakınlarda kiraz festivali yerine ceviz festivali adını sıkça duyarız. Festivalde Gölpazarı ve yöre türküleri haricinde ne çalınır söylenir orasını ben bilmem artık. İçimizden 1960’lar da da Elma festivali kutlandığı belgelerde kayıtlı olunca cevizimiz inşallah kirazın akıbetine uğramaz diyesimiz gelmedi değil hani.
Gölpazarı gece vakti de güzelleşmiş, bir yol alınmış alınmasına da daha yol alınacak uzun yolculuk var gibi. Konaklama, yeme içme yerleri ve eğlence alanları yetersiz. Bu şartlar altında ilçeyi ziyarete gelecek misafirlerin ilçede bir gün konakladıktan hemen sonra ayrılmayı heveslenmeleri normal geliyor. Bu nedenle ilçeyi ziyarete gelen misafirlerin en az üç gün ilçede konaklamaları için yöreye mahsus kültürel aktivite alanlarına ihtiyaç duyulmakta diye de düşünmüyor değilim hani. Önerin nedir diye soran olursa da fikrimizi söylemekten kaçınmayız elbet.
Bu arada kaldığımız yer olan Belediye misafirhanesi oldukça temiz ve bakımlı. Çalışanları güler yüzlü ve yardımsever olduklarını ifade etmeliyim. Kalmak isterseniz birkaç gün öncesinden telefon edip rezervasyon yapmanız önemli. Eksiklik olarak gördüğümüz bir arada oturup sohbet edilecek yeterli bir alanı yok, ya da var da ben göremedim.
İnsanın kendi memleketinde misafir olması işte böyle bir şey. Eksiklikler tamamlanınca asırlık bu ilçenin eski haline dönmesi hiçte uzak değil gibi. Sadece biraz zamana, biraz desteğe, biraz da öngörüye ihtiyacı var. Bir de ilçenin o bilindik eleştirisel çokbilmişliğinden artık yavaş yavaş kopmalı mı ne! Her mecrada her şeyi eleştirmek yerine, oluru daha güzel nasıl oldururuza yönelmeli. Bu Kendi görüşüm, katılmayana saygı duyarım.
İşte böyle bir güz mevsiminde ağır misafirlerimiz ile eskileri yâd edip Gölpazarımızın eski günlerine tekrar dönerek hafızalarımızda ki görsel belleğimizi tekrar sıfırladık. Gölpazarı’nda yarın son günümüz. Bakalım bizi nasıl bir sürpriz bekliyor hep birlikte göreceğiz.
Hasan TAŞCI
Gölpazarı – 4.10.2022
